آمد.
دستش به دستبند بود
از پشت میله ها
عریانی دستان مرا ندید
اما
یک لحظه در تلاطم چشمان من نگریست
چیزی نگفت
رفت.
اکنون اشباح از میانه ی هر راه می خزند
خورشید
در پشت پلک های من اعدام می شود ...
نظرات شما عزیزان:
اثر: خسرو گلسرخی
دریغا تهی از تو ایران زمین
خداوندا تو می دانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است. چه رنجی می کشد آن کس که انسان است و از احساس سر شار است.
نويسنده
موضوعات وب
فال حافظ
لینک دوستان
اثر: خسرو گلسرخی
آخرین مطالب
جستجو
پیوندها
آرشیو مطالب
امکانات وب
آمار
وب سایت:
بازدید دیروز :
بازدید هفته :
بازدید ماه :
بازدید کل :
تعداد مطالب : 318
تعداد نظرات : 79
تعداد آنلاین : 1