هر روز
بارها از کنارت عبور می کنم و
نمی بینمت
پنهان شده ای در تمام شهر
و تمام شهر
... پنهان کرده تو را در تمام خود
در پی ام هزاران چراغ
چرخ هایی که مهیا شده اند تا مرا له کنند
وقتی برای دیدنت کافیست
از خیابان عبور کنم
آدم ها
درخت ها
تیرهای چراغ
تنه ام می زنند در تمام گام هایم به سوی تو
هر بار که عطر تو در هوا پیچید
برج ها قد علم کردند
آسمان خراشها
راه سرزمین های آبی بسته ست
بر نسیمی که از نفس های تو خاطره ای به یادش بود
هر بار که ردی از تو می یابم
هزاران چرخ به شخم زدن ردپایت بر می خیزند
و من
ایستاده ام تنها
رو در روی جهانی که هر روز تو را می رباید
که هر روزم را ربوده است
کوچه ها
هر روز راه دیگری پیش می گیرند
خانه ها خود را به دوش میکشند
و آدم ها را هر روز به جای دیگری می برند
نا آشنا
غریب
ایستاده ام تنها
و ماشین ها آدم ها را به دوش گرفته اند
و ماشین ها آدم ها را به دندان گرفته اند
و ماشین ها
هر روز
آدم ها را به جای دیگری می برند
نا آشنا
جایی که همه غریبه اند
و فردا همچنان پنج شنبه است
و فردای هفته ی بعد پنج شنبه است
و فردای دو هفته ی بعد پنج شنبه است
و فردای هزار هفته ی بعد
پنج شنبه است
و هزار هفته ی بعد
فردا
پنج شنبه
در جستجوی غریبه ای که مرا به دوش گرفته است
و می بردم هر روز به جایی نا آشنا
غریب
همه چیز مثل سابق است
پنج شنبه ها
تنها خاطراتی هستند
که از ما باقی می مانند.
بارها از کنارت عبور می کنم و
نمی بینمت
پنهان شده ای در تمام شهر
و تمام شهر
... پنهان کرده تو را در تمام خود
در پی ام هزاران چراغ
چرخ هایی که مهیا شده اند تا مرا له کنند
وقتی برای دیدنت کافیست
از خیابان عبور کنم
آدم ها
درخت ها
تیرهای چراغ
تنه ام می زنند در تمام گام هایم به سوی تو
هر بار که عطر تو در هوا پیچید
برج ها قد علم کردند
آسمان خراشها
راه سرزمین های آبی بسته ست
بر نسیمی که از نفس های تو خاطره ای به یادش بود
هر بار که ردی از تو می یابم
هزاران چرخ به شخم زدن ردپایت بر می خیزند
و من
ایستاده ام تنها
رو در روی جهانی که هر روز تو را می رباید
که هر روزم را ربوده است
کوچه ها
هر روز راه دیگری پیش می گیرند
خانه ها خود را به دوش میکشند
و آدم ها را هر روز به جای دیگری می برند
نا آشنا
غریب
ایستاده ام تنها
و ماشین ها آدم ها را به دوش گرفته اند
و ماشین ها آدم ها را به دندان گرفته اند
و ماشین ها
هر روز
آدم ها را به جای دیگری می برند
نا آشنا
جایی که همه غریبه اند
و فردا همچنان پنج شنبه است
و فردای هفته ی بعد پنج شنبه است
و فردای دو هفته ی بعد پنج شنبه است
و فردای هزار هفته ی بعد
پنج شنبه است
و هزار هفته ی بعد
فردا
پنج شنبه
در جستجوی غریبه ای که مرا به دوش گرفته است
و می بردم هر روز به جایی نا آشنا
غریب
همه چیز مثل سابق است
پنج شنبه ها
تنها خاطراتی هستند
که از ما باقی می مانند.
نظرات شما عزیزان:
اثر: ماردین امینی انبی
آمار
وب سایت: