کورش بزرگ:
شهریاری که نداند شب مردمانش چگونه به صبح میرسد
گورکن گمنامی است که دل به دفن دانایی بسته است
مردمان من امانت آسمانند بر این خاک تلخ
مردمان من خان و مان من‌اند.
نظرات شما عزیزان:
سلام دوست عزیز.
عالی بود.
از شما دعوت میکنم به وبلاگ منم سر بزنی.
خوشحال میشم نظرتو بدونم.
موفق باشی
آمار
وب سایت: